Lekarze Ukraine

Okulista dziecięcy. Okulista najwyższej kategorii

Doświadczenie zawodowe: 27 lat

Okulista dziecięcy. Okulista pierwszej kategorii

Doświadczenie zawodowe: 17 lat

Okulista dziecięcy. Okulista.

Doświadczenie zawodowe: 4 lata.

Lekarz konsultant w oddziale diagnostycznym.

Doświadczenie zawodowe: 10 lat.

Lekarz okulista na oddziale diagnostycznym.

Staż pracy: 7 lat.

Lekarz na oddziale diagnostycznym.

Staż pracy: 8 lat.

Lekarz na oddziale diagnostycznym

Staż pracy: 4 lata

Lekarz na oddziale chirurgii estetycznej

Doświadczenie zawodowe: 4 lata

Lekarz na oddziale chirurgii estetycznej

Staż pracy: 2 lata

Lekarz na oddziale diagnostycznym

Staż pracy: 2 lata

Lekarz w dziale diagnostycznym i estetycznym

Staż pracy: 4 lata

Jestem szczęśliwym człowiekiem! Przecież praktykuję stomatologię już 30 lat i nadal jestem zakochana w swoim zawodzie! Kilka lat temu mój najmłodszy syn zadał mi pytanie: "Jak się nie nudzić przez całe życie lecząc zęby?". Nie potrafiłam od razu odpowiedzieć na to pytanie i zastanawiałam się, tak naprawdę, dlaczego?

Nigdy nie była to kwestia wyboru zawodu. Kiedy moi rodzice i wszyscy wokół są dentystami, wybór staje się oczywisty. Kiedy więc zapytano mnie, gdzie bym się zgłosił, odpowiedziałem odważnie: szkoła medyczna jako dentysta. Wydawało mi się wtedy, że pewność zatrudnienia to główna zaleta dynastii lekarskiej. Teraz, po przepracowaniu w Elite Denta od 8 lat, uczestnicząc w rozmowach kwalifikacyjnych i czytając CV, zdaję sobie sprawę, że w naszym zawodzie najważniejsza jest uczciwość i entuzjazm. Moi rodzice ukierunkowali mnie i dali możliwość uczenia się od mistrzów nowoczesnej stomatologii, co z kolei rozpaliło moje zainteresowanie, a nawet pasję do zawodu. Uczestnicząc w różnych kursach, już od pierwszych dni szkolenia rozumiałam, do czego muszę dążyć. A w naszej stomatologii widziałem w praktyce wdrażanie tego, co najlepsze na świecie. Na drugim roku w laboratorium stomatologicznym zafascynowały mnie dość żmudne etapy protetyki stomatologicznej. Nieco później z entuzjazmem omawiałem z moim nauczycielem niuanse wykonywania rzadkich w tamtych czasach uzupełnień bezmetalowych. Dzięki temu, że moimi mentorami były najbliższe mi osoby, mogłem wcześnie zastosować w praktyce to, czego się nauczyłem.

Kiedy skończyłam szkołę, nie wiedziałam dokładnie, kim chcę być. Długo nie mogłem się zdecydować na zawód, bo walczyły we mnie dwa pragnienia. Od dziecka marzyłem o tym, aby zostać chirurgiem; był to zawód, który mnie ekscytował. Ale moja kreatywna strona - moje zamiłowanie do rysowania, modelowania i innych rzemiosł - walczyła z tym pragnieniem. I to sprawiło, że zaczęłam myśleć o bardziej "kobiecym" zawodzie - na przykład projektantki. Byłam jednak przekonana, że w medycynie jest miejsce zarówno na kreatywność, jak i na piękno. A chirurdzy wszystkich specjalności wzbudzali mój podziw i zachwyt.

Nazywam się Karina Juriewna - i wciąż kłuje mnie w uszy, gdy nazywa mnie dorosłą. Jako dziecko nie bałam się dentystów, bo jak mogłam bać się mojej mamy? Dobrze pamiętam, jak przytulałam się do niej wieczorem po pracy, wdychając zapach olejku eugenolowego, tak straszny dla wielu, ale tak znajomy dla mnie. I nikt nie chodził na wyrywanie zębów. Gdy tylko jakikolwiek ząb zaczynał się chwiać - do końca kolejnej kreskówki, wysyłałam go do słoika z kolegami... Tak więc, gdy trochę podrosłem, wiedziałem, że będę dentystą. To było dla mnie proste i oczywiste.

Urodziłam się w rodzinie przedsiębiorców, gdzie z medycyną zetknęłam się tylko jako pacjent. Od dziecka pociągało mnie piękno i wszystko, co z nim związane, dlatego mała Alena Stolyar chciała zostać projektantką mody, artystką, designerem, jednym słowem kimś, kto tworzy piękno.

Kiedy w szkole zaczęliśmy uczyć się biologii, zdałam sobie sprawę, że to mój ulubiony przedmiot. Anatomia człowieka stała się moją szczególną pasją. Kiedy moje koleżanki kupowały wymyślne magazyny, ja kupiłam encyklopedię anatomii, chociaż też kupowałam wymyślne magazyny, bo moja miłość do piękna nigdzie nie zniknęła.

Od dzieciństwa marzyłam o tym, aby zostać lekarzem, ale nie wiedziałam dokładnie jakim chcę być. Pchelnik Larisa Viktorovna pomogła mi dokonać wyboru. Wstąpiłam na Wydział Stomatologii Charkowskiego Narodowego Uniwersytetu Medycznego, który ukończyłam w 2011 roku.

Witam, nazywam się Shevtsov Alexander Alexandrovich! Chcę opowiedzieć swoją historię o tym, kim jestem i dlaczego tu jestem, do czego dążę i dlaczego wybrałem ten właśnie zawód.

Urodziłam się w rodzinie dentystów. Może dlatego dokładnie wiedziałam, jaki zawód wybrać. Pamiętam, jak rodzice wracali z pracy do domu, omawiali swój dzień, skomplikowane i ciekawe przypadki, konsultowali ze sobą, jaka będzie właściwa decyzja. Mój tata powiedział mi, że od łona matki brałam czynny udział w pracy stomatologa, ponieważ mama pracowała będąc w ciąży. Niektóre z moich ulubionych pytań do mamy, na dole szkoły, dotyczyły stomatologii. "Co to jest zapalenie miazgi zęba? Czym różni się " pulpitis" od "periodontitis"? I jak należy ją leczyć?" A mama, zawsze opowiadała mi: objawy, taktykę leczenia, podawała żywe i jasne przykłady. Słuchałam jej z wielkim zainteresowaniem i entuzjazmem.

Każde dziecko myśli o tym, kim będzie, gdy dorośnie i ja nie jestem wyjątkiem. Małe dzieci często wybierają atrakcyjne zawody, takie jak: astronauta, piosenkarz, artysta, lekarz, nauczyciel. Dorastając, rozumiemy, jak ważne jest, aby wybrać zawód, który odpowiada twojemu wewnętrznemu światu.