Lekarz leczenie niepłodności

Medycyna płodności - pierwsza konsultacja

Każda para, która po raz pierwszy udaje się do reproduktora, chce natychmiast uzyskać odpowiedzi na tysiąc ważnych dla niej pytań:

• Jaka terapia będzie skuteczna w naszym przypadku?
• Jak długo będzie trwało leczenie, na ile będzie skuteczne?
• Co zrobimy, jeśli zaproponowane metody nie pomogą rozwiązać naszego problemu?
• Ile będzie kosztował pełen zakres procedur medycznych?

Niestety, rzeczywistość jest taka, że często lekarz nie jest w stanie udzielić dokładnych odpowiedzi nawet po kilku miesiącach komunikacji z parą, przeprowadzeniu licznych badań dodatkowych i terapii. I nie zależy to od profesjonalizmu lekarza.

Wyniki stosowania ART zależą tylko w 50% od lekarza. I można być pewnym, że zrobi on wszystko, co w jego mocy, aby jego wiedza, wysiłek i doświadczenie zaowocowały sukcesem. Jednak na pozostałe 50% składają się czynniki, na które współczesna medycyna nie ma wpływu. Dlatego para, która rozpoczyna swoją trudną i długą drogę do długo oczekiwanego dziecka, powinna wierzyć nie tylko w swojego lekarza, ale także w siebie i być przekonana, że chce urodzić zdrowe dziecko.

Wspólna decyzja pary

Niezwykle ważne jest, aby przyszli rodzice wspólnie podjęli decyzję o potrzebie leczenia niepłodności. Jeśli taką decyzję podejmuje tylko jedno z partnerów, a drugie robi wszystko, co do niego należy, ale nie dąży do pozytywnego wyniku, to lekarz może śmiało powiedzieć, że prawdopodobieństwo sukcesu jest znacznie mniejsze.

Przed podjęciem decyzji o przystąpieniu do ART należy omówić wszystko z partnerem, ocenić wady i zalety i podjąć decyzję wspólnie.

"Najlepszy” wiek do IVF

Zwykle pierwsza wizyta u reproduktora następuje po częstych, czasem wieloletnich wizytach u ginekologa lub urologa, podczas których próbuje się rozwiązać istniejący problem za pomocą prostszych i mniej kosztownych metod. Reproduktolog jest postrzegany jako instancja ostatniej szansy - konsultuje się go, gdy lekarz prowadzący nie jest w stanie pomóc parze w zajściu w ciążę. Jest to uzasadnione, jeśli kobieta ma nie więcej niż 33-35 lat - wtedy ma czas na czekanie i eksperymentowanie.

Takie warunki pozwalają przypuszczać, że normalny okres od pojawienia się pragnienia zajścia w ciążę do samego zajścia w ciążę może wynosić od jednego miesiąca do jednego roku. Jednak w przypadku kobiet w wieku 33-35 lat każdy miesiąc opóźnienia znacznie zmniejsza szanse na zajście w ciążę, nawet przy zastosowaniu technologii wspomagających, dlatego jeśli ciąża nie pojawi się w ciągu sześciu miesięcy, zaleca się konsultację ze specjalistą w dziedzinie rozrodu.

Czy oboje muszą przyjść obowiązkowo?

Jeśli po raz pierwszy wybierasz się na konsultację do reprodukcjonisty, najlepiej jest pójść do lekarza z partnerem. Specyfika metod medycyny reprodukcyjnej polega na tym, że niezależnie od problemu, procedury lecznicze przeprowadzane są dla obojga partnerów, nawet jeśli para jest niepłodna wyłącznie z powodu czynnika męskiego lub żeńskiego. Ponadto wizyta u reproduktora jest bardzo poważnym krokiem dla pary, dlatego dobrze będzie, jeśli partnerzy podejmą ten krok wspólnie.

Większość par jest bardzo zaniepokojona przed pierwszą wizytą u reproduktologa. Niektórzy pacjenci, którzy przychodzą na pierwszą wizytę, odczuwają praktycznie euforyczne uczucie, ponieważ sami uznali istnienie problemu i rozpoczęli drogę do jego rozwiązania. Długie oczekiwanie na ciążę (śledzenie cyklu, mierzenie temperatury i “planowany seks”) odchodzi w przeszłość i wreszcie rozmawiają ze specjalistą, który pomoże im spełnić marzenie. Dla innych strach przed oczekiwaniem na werdykt lekarza jest tak wielki, że przyćmiewa wszystkie inne uczucia.

Co będzie się działo podczas pierwszej konsultacji z lekarzem reproduktorem?

Zwykle podczas pierwszej konsultacji lekarz reproduktolog zadaje następujące pytania:

• o choroby, na które chorują lub chorowali partnerzy;
• możliwe ciąże i poronienia partnera;
• wyniki badań ginekologicznych i urologicznych.

Bądźcie również gotowi odpowiedzieć na bardzo intymne pytania dotyczące waszego życia seksualnego, relacji między partnerami, pewności obojga partnerów co do chęci posiadania dzieci.

Większość z tych pytań może wydawać się niezręczna, niekomfortowa, nieistotna z punktu widzenia istniejącego problemu. Jednak żaden lekarz nie będzie pytał o więcej niż to, co jest naprawdę potrzebne do postawienia diagnozy i uzyskania pełnego obrazu sytuacji. Lekarz nie ma za zadanie wprawiać pacjentów w zakłopotanie swoimi pytaniami. Podobnie jak pacjenci nie muszą mówić lekarzowi więcej, niż są skłonni powiedzieć.

Dlaczego pierwsza konsultacja trwa ponad godzinę?

Zadaniem specjalisty podczas pierwszej konsultacji jest również jak najbardziej szczegółowe udzielenie odpowiedzi na pytania nurtujące przyszłych rodziców, a także próba rozwiania wszelkich wątpliwości. Nie należy sądzić, że po pierwszej rozmowie będzie wiadomo, dlaczego wasza para ma problem z niepłodnością, jakie czynniki ją powodują.

Z dużym prawdopodobieństwem badania, które już wykonaliście, nie wystarczą do postawienia diagnozy: lekarz przepisze dodatkowe badania, badanie ultrasonograficzne i poprosi partnera o przyjście na drugą konsultację w określonym dniu cyklu w celu wykonania dodatkowych procedur. Przygotuj się na to, że przed rozpoczęciem leczenia może upłynąć jeszcze trochę czasu, konieczne będą również dodatkowe wizyty u specjalisty.

Jeżeli rozpoznanie niepłodności zostało postawione i jej przyczyny są jasno ustalone, to w wyniku pierwszej rozmowy można oczekiwać jasnego planu leczenia, w którym zostanie określony harmonogram i koszty wszystkich proponowanych procedur.

Uważaj, że te informacje mogą ulec zmianie w trakcie procesu leczenia - ostateczne daty i liczby mogą okazać się inne, co jest związane przede wszystkim z indywidualnymi zmianami, które stale zachodzą w Twoim organizmie.

Dobrze rozpoczęte znaczy w połowie zrobione

W związku z tym wyniki medyczne pierwszej rozmowy można nazwać jedynie wstępnymi, dlatego ważniejsze są wyniki psychologiczne. Leki, techniki, doświadczenie lekarza, problemy medyczne pacjenta stanowią tylko 50% sukcesu w leczeniu niepłodnych par. Kolejne 50% to nastawienie pary do sukcesu i jej psychologiczna gotowość do zaufania lekarzowi. Jeśli nie ma wiary w pozytywny wynik i zaufania do lekarza, nie ma sukcesu. Najlepsze prognozy pozostają niezrealizowane, jeśli pacjent boi się lekarza, nie wierzy mu, nie wierzy swojemu partnerowi, nie wierzy, że pierwsza próba zakończy się sukcesem.

Wam trzeba być przygotowanymi na to, że lekarz może zaproponować różne podejścia w waszej sytuacji, na przykład:

• Surogatka macierzyństwo.
• Bank spermy.
• Zapłodnienie in vitro.
• Donorstvo jajikcleetok.
• Przenoszenie pronuklearne jąder.
• Wewnątrzmaciczna inseminacja (WMI/IUI).

Uda Ci się!

Różne pary przychodzą do nas z zupełnie innymi problemami. Niestety, czasami już po pierwszej wizycie możemy z całą pewnością stwierdzić, że z tą parą się nie uda, nawet jeśli parametry medyczne są w idealnym porządku.

Nie uda się, ponieważ nie ma zaufania, nie ma kontaktu, nie działa czynnik ludzki. Z drugiej strony ci, nawet z minimalnymi medycznymi szansami na sukces, dają wiarę w pozytywne zakończenie ich przypadku. Zrobimy wszystko, co w naszej mocy, i może nie za pierwszym podejściem, ale wszystko się uda, ponieważ ich pragnienie posiadania dzieci może pokonać wszelkie przeszkody medyczne.